വാഗ്ദാനം

കവിത

എന്നെ കവര്‍ന്നത്

നിന്‍റെ ഗ്രാമീണതയായിരുന്നു

അറക്കപ്പെടാന്‍ കൊണ്ടുപോകുന്ന

കുഞ്ഞാടിനെപ്പോലെ

ഞാന്‍ നിന്‍റെ പിന്നാലെ നടന്നു

നമ്മള്‍ നിശബ്ദരായിരുന്നു

കൊലക്കളത്തില്‍വച്ച്

നീയെനിക്കൊരുമ്മ തന്നു

ഒറ്റുകാരന്‍റെ അടയാളംപോലെ

ആരാച്ചാരുടെ കൈയില്‍

എന്‍റെ ചേതന പിടഞ്ഞുതീര്‍ന്നപ്പോള്‍

നീ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു

ഒരു വിധവയെപ്പോലെ

ഒടുവിലെന്നെ മേശപ്പുറത്തു വിളമ്പിയപ്പോള്‍

എന്‍റെ ഹൃദയം ദന്തക്ഷതമേല്പിക്കാതെ

വിഴുങ്ങിയതും നീ തന്നെ

അങ്ങനെ

നീ നിന്‍റെ വാക്കു പാലിച്ചു

സ്നേഹിച്ച് സ്നേഹിച്ച് ഒരുപാടുയര്‍ത്തി

പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത നേരത്ത്

താഴേക്കിടുമെന്ന വാക്ക്...

പാര്‍വ്വതി സതീ

അടുത്ത രചന

സിജിന്‍ കുഴിപ്പീടികയില്‍

Quick Contact