'യൗവനയുക്തരായിരിക്കുമ്പോള്‍ നാം സ്വപ്നങ്ങളുമായി യാത്ര ആരംഭിക്കുന്നു. യാത്രാ മധ്യത്തിലെത്തുമ്പോള്‍ ജീവിതത്തില്‍ വഴി നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നു. അവസാനം തുടക്കത്തെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. വീണ്ടും ഒരു തുടക്കമിടുന്നു.'  യാത്ര ജീവിതവും ജീവിതം യാത്രയുമായി മാറുന്നു. സഞ്ചാരമാണോ എത്തിച്ചേരലാണോ പ്രധാനം എന്ന ചോദ്യം യാത്രക്കാരെ പിന്തുടരുന്നു. 'സഞ്ചാരത്തില്‍ ഓരോ ദിവസവും പുതുതായെന്തെങ്കിലുമുണ്ടാകും. മുമ്പെങ്ങും നിങ്ങള്‍ കാണാനിടവരാത്ത വസ്തുക്കളെ കുറിച്ചുള്ള ഒരു മുന്നറിവ്. ഒരു അവബോധം.' ഈ പുതുമ തേടിയാണ് ഓരോ യാത്രികനും സഞ്ചരിക്കുന്നത്. ചെറുതും വലുതുമായ യാത്രകള്‍ നമ്മെ പൂരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

 

"പൂര്‍ണ്ണമായ ഒരു നിമിഷം കണ്ടെത്തുകയും എന്നെന്നും അതില്‍ തന്നെ ജീവിക്കുവാനാവുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണെന്‍റെ സ്വകാര്യ അര്‍ക്കാഡിയ" എന്നു പറയുമ്പോള്‍ ഏവരും കണ്ടെത്തേണ്ട സമാധാനത്തിന്‍റെ ഇടത്തെക്കുറിച്ചാണ് നാം മനസ്സിലാക്കുന്നത്. "ജീവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഏതൊരു നിമിഷവും എനിക്ക് വിശിഷ്ടമാക്കണം. പിന്നീടോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവ സുന്ദരങ്ങളായിരിക്കണം" എന്ന ദര്‍ശനം ഏറെ മൂല്യവത്തായി മാറുന്നു. ജീവിക്കുക എന്നതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥവും ഇതു തന്നെയാണെന്നു നാം അറിയുന്നു. 

"എന്നെപ്പറ്റി എഴുതുമ്പോള്‍ കണ്ണാടിക്കൂട്ടിലകപ്പെട്ട പോക്കാച്ചിത്തവളയുടെ മാനസികാവസ്ഥയിലാണ് ഞാന്‍. ഇഷ്ടപ്പെട്ടാലും ഇല്ലെങ്കിലും കടന്നു പോന്ന വര്‍ഷങ്ങളിലൂടെ പല കോണുകളില്‍ നിന്നും എനിക്ക് എന്നെത്തന്നെ നോക്കേണ്ടി വരും. ഞാനൊരു പത്തുകാലന്‍ പോക്കാച്ചി തവളയല്ലെങ്കിലും എന്‍റെ പ്രതിബിംബങ്ങളുമായി ഏറ്റുമുട്ടുമ്പോള്‍ ആ വിചിത്ര ജീവിയെപ്പോലെ ഞാനും വിയര്‍ത്തു പോകുന്നു' എന്നാണ് ആമുഖത്തില്‍ കുറസൊവ എഴുതുന്നത്. സ്വന്തം ജീവിതം എഴുതുക പ്രയാസകരമാണ് എന്നാണ് അദ്ദേഹം സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. 

 

ഗൗരി ലങ്കേഷിന്‍റെ എഴുത്തും ജീവിതവും

മതേതരത്വത്തിനും ദളിതുകള്‍ക്കും വനിതകള്‍ക്കും സമൂഹത്തിലെ അധഃസ്ഥിത വിഭാഗങ്ങള്‍ക്കും വേണ്ടി ശബ്ദമുയര്‍ത്താനാണ് ഗൗരി ശ്രമിച്ചത്. മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങള്‍ അവഗണിച്ച പലതിന്‍റെ ശബ്ദമാവാന്‍ അവള്‍ക്കു കഴിഞ്ഞു. കരുതലും സഹാനുഭൂതിയും കാതലായി കാണേണ്ട മതങ്ങള്‍ എങ്ങനെയാണ് വഴിതെറ്റി സഞ്ചരിക്കുന്നതെന്ന് അവള്‍ ചോദിച്ചു. ഓരോ ദിവസവും തന്നെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്ന ജീവിതത്തിന്‍റെ പുതിയ പാതകള്‍ തുറന്ന് അവര്‍ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി. 

• Tags
• #അക്ഷരം - യാത്രയും ഓര്‍മ്മകളും
• # ഡോ. റോയി തോമസ്