കടല്‍
പതിവ് തെറ്റിച്ച്
മാവു പൂത്തു
പുഴ കരകവിഞ്ഞു
കയറുപൊട്ടിയ നൗക
കടലില്‍ അലയുകയാണ്
കരകാണാതെ
കടല്‍ നീയായിരുന്നോ
കൂട്
പറമ്പിലൊരു
തൂക്കനാം കുരുവിയുടെ കൂട്
തൂങ്ങിയാടുന്നു
ഇളംകാറ്റില്‍
ഞാനിതാ
അതീവ ശ്രദ്ധയോടെ
ഒരെണ്ണം അതുപോലെ
നെയ്യുകയാണ്
നെഞ്ചില്‍
നിനക്കു മാത്രം
കയറാന്‍ പാകത്തിന്
അളവ്
പ്രണയനൈരാശ്യം
ജീവനെടുത്തവന്‍റെ
ജീര്‍ണ്ണിച്ച ദേഹം
പുഴയോളങ്ങള്‍ ഓമനിക്കുന്നു
ഇന്ന്
ഞാനൊരു യാത്രപോകും
ഒറ്റയ്ക്ക്
ഒരളവ് യാത്ര
എനിക്ക്
നിന്നോടുള്ള പ്രണയമളക്കാന്‍
നിനക്ക്
എന്നോടുള്ള പ്രണയമളക്കാന്‍
Related Posts
കവിത
- October 01, 2024
വിശുദ്ധ കുരിശ്
കവിത
- September 01, 2024
കവിത - വിധി, സതീഷ് കളത്തില്‍
കവിത
- August 01, 2024
