കായേന്‍

കവിത

അവസാനത്തെ കുഞ്ഞും പിറന്നുകഴിയുമ്പോള്‍

അവസാനത്തെ നക്ഷത്രവും അണഞ്ഞു കഴിയുമ്പോള്‍

അവസാനത്തെ നിറവും മാഞ്ഞു കഴിയുമ്പോള്‍

അവസാനത്തെ പാപവും ചെയ്തു കഴിയുമ്പോള്‍

അവസാനത്തെ ദുഃഖവും കരഞ്ഞു കഴിയുമ്പോള്‍

അവസാനത്തെ ദൈവവും കൊല്ലപ്പെട്ടു കഴിയുമ്പോള്‍

ആബേല്‍, എന്‍റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക്

ഒരു കഠാര കുത്തിയിറക്കുക

എവിടെ നിന്‍റെ സഹോദരന്‍

എന്നു ചോദിക്കാന്‍ ദൈവമില്ലാത്തതിനാല്‍

നീ അപ്പോഴും നിഷ്ക്കളങ്കനായിരിക്കും

ഞാന്‍ മരണത്താല്‍ സംതൃപ്തനും.

ലിയോ ഫ്രാന്‍സിസ്

അടുത്ത രചന

ജയന്‍ കെ. ഭരണങ്ങാനം

Quick Contact