ആനകള് ഇറങ്ങുകയും മാന്കൂട്ടങ്ങള് മേയുകയും കാട്ടുപന്നികള് ഉളിപായുന്നതുപോലെ ഓടുകയും ചെയ്യുന്ന കാടു കടന്നുവേണം നത്തേവാലിയിലെത്താന്. മുഴുത്ത കാട്ടുമരനിരകള് അകമ്പടി നില്ക്കുന്ന കമ്പറോഡ്. ഇടക്കിടെ വെള്ളം ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന തോടുകള്. ഇടയില് ഗെയിറ്റില്ലാത്ത ഒരു റെയില്വേ ക്രോസ്സും. നജീബബാദ് ജോഷിമഠ് സ്റ്റേറ്റ് ഹൈവേയില് നിന്നും നാലര കി. മീ. ദൂരം. കാടിനതിരിലുള്ള ഒരു ഹരിജന് ഗ്രാമം കഴിഞ്ഞാല് വൃത്താകൃതിയില് തകിടില് ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ബോര്ഡില് 'മരിയഭവന്' എന്നു കാണാം.
ഇവിടെ നിന്നാല് കിഴക്ക് പട്ടാളനിരപോലെ നില്ക്കുന്ന ഹിമാലയന് മലകള്. പ്രഭാതത്തില് ഈ മലനിരയില്ക്കൂടി തല പൊക്കുന്ന സൂര്യവൃത്തവും കിഴക്കന് പൊന്നിറമാര്ന്ന ചായക്കൂട്ടും അതിഗംഭീരദൃശ്യമാണ്. ചുറ്റിലും പരന്നുകിടക്കുന്ന വളക്കൂറുള്ള മണ്ണ്. ഗോതമ്പും, നെല്ലും, കരിമ്പും. കാലാകാലങ്ങളില് പച്ചയും പൊന്നും വെള്ളിയുമായി നിറം മാറുന്ന പാടശേഖരങ്ങള് കണ്ണെത്താ ദൂരങ്ങളില് വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്നു. വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് പഞ്ചാബില് നിന്നും കുടിയേറിയ കുറെ സര്ദാര്മാരുടെ ദേഹണ്ണമാണ് ഈ പ്രദേശം. ശുദ്ധമാന കൃഷിക്കാര്. കഠിനാദ്ധ്വാനികളായ നിരക്ഷരര്. കറണ്ട് വെട്ടവും ടെലഫോണ് കമ്പികളും എത്തിയിരുന്നില്ലെങ്കിലും ഡീസല് ഇഞ്ചന് വഴി പാടങ്ങളില് വെള്ളമൊഴുക്കി കരിമ്പും ധാന്യങ്ങളും പച്ചക്കറികളുമായി നൂറുമേനികള് ഇവര് വിളയിച്ചെടുത്തു. പകല്മുഴുവന് പാടത്ത് പണിയുകയും രാത്രികളില് ഏറുമാടങ്ങളില് ഉറക്കമിളച്ച് കൃഷിസംഹാരകരായി എത്തുന്ന ആന, പന്നി, തുടങ്ങിയവയെ ആട്ടുക കൂടി ചെയ്താലെ നാല് കാശ് കീശയിലെത്തു. മരിയഭവന് അയല്ക്കാരായിട്ടുള്ളത് തെല്ല് അകലെയുള്ള സാബുവാലയും, ഗാഞ്ചീവാലയും ഗ്രാമങ്ങളാണ്. സാബുവാലയില് കൂലിപ്പണിക്കാരായ ഹരിജനങ്ങളും ഗാഞ്ചീവാലയില് കുടിയേറ്റക്കാരായ നേപ്പാളികളും താമസിക്കുന്നു.
മരിയഭവനിലെ കന്നിതാമസക്കാരനായത് മൈക്കിള് പൂവത്തുംകുടി അച്ചനാണ്. രണ്ട് മുറി മാത്രം മേല്ക്കൂര വാര്ത്ത് തറമാത്രം കെട്ടിയ പണിതീരാത്ത വീട്ടിലാണ് മൈക്കിള് താമസക്കാരനായത്. ചുറ്റും പാടമല്ലാതെ ആള് പെരുമാറ്റമില്ല. പാചകക്കാരോ പണിക്കാരോ ഇല്ല. കിഴക്ക് വെള്ള കീറിയാല് നാട്ടുകാരെപ്പോലെ മൈക്കിളച്ചനും വാടക ട്രാക്റ്ററില് കയറി ഭൂമി ഉഴുവുക. വിത്തിടുക. പുല്ലെടുക്കുക. മൂന്നുനേരത്തെ ഭക്ഷണം ഒന്നിച്ചു പാകപ്പെടുത്തി രണ്ടുനേരം തണുത്തുറച്ചവ കഴിയ്ക്കുക. അന്തിയായാല് മണ്ണെണ്ണ വിളക്ക് കൊളുത്തി തളര്ന്ന കൈകളില് കൊന്തയേന്തി 'പരിശുദ്ധ മറിയമെ'... ചൊല്ലി. കാനോനാ നമസ്ക്കാരം എത്തിച്ചശേഷം പായയില് ചടഞ്ഞുറങ്ങുന്നതോടെ ഒരുദിനം തീരുന്നു. ദിനാരംഭം മുറിയിലെ കൊച്ചുമേശയില് വെള്ള വിരിച്ച് കൈയില് കിട്ടിയ കടലാസുപടങ്ങളും മാതാവ്, യൗസേപ്പിതാവ് തിരുഹൃദയം തുടങ്ങിയ രൂപങ്ങളും നിരത്തി ആരോരുമില്ലാതെ തികച്ചും ഏകനായുള്ള ദിവ്യപൂജ. സഹായം തേടിയും പണി അന്വേഷിച്ചെത്തുന്നവരുമായി സംഭാഷണത്തില് ഏര്പ്പെട്ടു. കഞ്ഞികുടിയ്ക്കാന് കിട്ടിയിരുന്ന കാശില് നിന്നും കുറച്ചെടുത്ത് ഈ പാവങ്ങളുമായി പങ്കുവച്ചു ഏതെങ്കിലും കാര്യങ്ങള്ക്കായി കോഡ്ദ്വാറിലോ (ബിഷപ്പ് ഹൗസ്) നജീബബാദിലോ (പ്രോവിന്ഷ്യല് ഹൗസ്) പോകേണ്ടിവന്നാല് ഏകനായി കാട്ടിലൂടെയുള്ള നടപ്പ്. അല്ലെങ്കില് നാട്ടുകാരുടെ ട്രാക്റ്ററുകള് ചാക്കുകെട്ടുകളും, ധാന്യവും വിറകും ഒക്കെയായി പോവുമ്പോള് അതിനിടയില് കയറിക്കൂടി സവാരി ചെയ്യുക. വെറും സാധാരണ കൃത്യങ്ങള് തന്നെ ആയിരുന്നെങ്കിലും നാട്ടുകാര് മൈക്കളച്ചനില് ചില സവിശേഷതകള് തൊട്ടറിഞ്ഞു. ക്രിസ്ത്യാനികളെന്നും അച്ചനെന്നുമുള്ള തിരിച്ചറിവ്. മരിയഭവന് നാട്ടുകാര്ക്ക് ഒരു അത്താണിയായി മാറി.
മരിയഭവനിലെ അന്തേവാസികളായി പിന്നീട് വന്ന ഫാ. യേശുദാസ്, ഫാ. റയ്മണ്ട് മഞ്ചേരി എന്നിവര് അവരുടെ സേവന സംഭാവനകള് വഴി ചുറ്റുവട്ടബന്ധങ്ങള് വിപുലപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ക്ഷീരോല്പാദനത്തില് നാല്പതോളം നല്ലയിനം കന്നുകാലികളും വിശേഷതരം ആടുകളും തേനും മെഴുകും ശേഖരിക്കുന്ന വിദേശ തേനീച്ചകൃഷിയും മരിയഭവന്റെ നാള്വഴിയിലെ ഭൂതകാലമായിമാറി. അക്ഷരമോതുന്ന അംഗന്വാടികളും ഇന്നലെയുടെ ചരിത്രമായി.
ഋതു പരിണാമവും കാലചക്രതിരിച്ചിലും നത്തേവാലിയുടെ മുഖപടത്തിന് മാറ്റം വരുത്തി. സര്ദാര്മാരുടെ അംബരചുംബിയായ കുംഭഗോപുരങ്ങള് ഉയര്ത്തിയ ഗുരുദ്വാര നത്തേവാലിയുടെ ലാന്ഡ്മാര്ക്കായി. പൊന് കതിരുകളുമായി ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്ക്കുന്ന സൂര്യഭഗവാനുള്ള മംഗളവാദ്യം ഗുരുദ്വാരയില് നിന്നും മൈക്കിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തുന്ന കുര്ബ്ബാന സംഗീതമായി. ഈ പ്രഭാതഗീതം ഗ്രാമീണരുടെ ഉണര്ത്തുമണിയുമായി. കാടുകടന്നുള്ള വഴി കൂടാതെ കോഡ്ദ്വാറില് നിന്നും നഗീന പട്ടണത്തിലേയ്ക്കുള്ള പുതിയ ടാറ് വീണ റോഡ് മരിയഭവനെ തൊട്ട് കടന്നു പോകുന്നു.